Wika at ang gamit nito sa mga Pelikulang Tagalog

Ayon kay (Thomas Caryle) Itinuturing ang wika bilang saplot ng kaisipan; gayunman, mas angkop marahil sabihing ang wika ay ang saplot-kalamnan, ang mismong katawan ng kasipan. Kaya naman ang wika ay mahalaga sa paggawa ng isang pelikula dahil kung wala ito hindi tatakbo ang kwento na iyong isinasagawa. Maaari ding gumamit ng ibang wika tulad ng ingles o maaari din naming taglish depende sa dyandra na pelikulang iyong ginagawa o depende sa nakasaad sa
iskrip. Katulad na lamang ng pelikulang “That thing called tadhana” kung saan gumamit sila ng wikang ingles sa unang parte ng pelikula at puro mura na ang ibang wika doon. Isa pang halimbawa nito ay ang pelikulang “No other woman”, “A second chance” at marami pang iba. Ngunit karamihan sa mga pelikulang Pilipino ay sariling wika ang gamit tulad na lamang ng mga pelikulang: “Home Along da Riles” na ginanapan ni Dolphy, “Ayala at Zobel” na ginanapan nina Ogie Alcasid, Anjo Yllana, at Pablito Sarmiento na mas kilala bilang Babalu at iba pang mga sinaunang pelikula at mga indie films na gumagamit ng buong wikang Filipino. Mahalaga ang paggamit ng wika sa paggawa ng pelikula upang mas lalong maunawaan ng mga manunuod ang emosyong ng kwento at gusto nitong iparating na magandang aral mula sa kanilang ginagawa. Ang paggamit ng tamang wika ay makatutulong sa pagkakaroon ng magandang komunikasyon sa ibang tao at maipahayag ang damdamin at kaisipan nito. Mahalaga din ang wika sa pagbuo ng isang pelikula upang maipadama ng mga karakter o aktress sa kwento ang emosyon at damdamin na kanilang inihahatid sa mga manunuod gamit ang wikang kanilang sinasabi o binibitawan.

– Renz Deniel Atienza